11
Overlijdensbericht Frans Hesseling
‘Onze’ Frans was ernstig ziek. Maanden hebben wij met hem meegeleefd bij de ‘ups-and-downs’ en gehoopt op een wonder. Wellicht was het een wonder dat hij nog zo lang met ons meegespeeld heeft. Hij vond het team erg belangrijk en gezellig! Frans was ook erg belangrijk voor ons team. Wij gaan hem als mens, vriend en speler erg missen. Wij zijn trots op onze laatste wedstrijd met Frans, waar hij wellicht zijn beste wedstrijd ooit heeft gespeeld en wij het seizoen als kampioen afsloten! Frans is en blijft onze Kampioen!
Naast fanatiek tijdens de trainingen, wedstrijden en altijd rugdekking bieden als verdediger, was Frans ook uiterst sociaal. De sfeer en gezelligheid binnen het team waren net zo belangrijk als winnen. Altijd aanwezig bij teamevents als wijnavonden, bbq’s of gewoon naar de kroeg. Frans was er altijd. Hij vond ‘samen’ erg belangrijk.
Frans werd gevraagd in ons team, omdat wij op dat moment zeker versterking nodig hadden. Als verdediger was de norm dat je op het juiste moment in de weg moest kunnen staan. Als ex-keeper voldeed Frans prima aan die norm. Eerlijk gezegd was hij gelukkig wel beter dan ‘deze norm’.
Mooie anekdote is dat een aanvaller Frans wel meerdere keren moest passeren. Frans had altijd een laatste redmiddel, door met een ‘snoekduik’ alsnog de bal te veroveren. Gevolg voor Frans waren schaafwonden op handen, ellebogen en knieën. Een wonder dat hij de volgende wedstrijd weer in schoon (bloedvrij) tenue aan de start stond.
Wij wensen Loeke, Jorn en Eveline, Maud en Loek en Cos heel veel sterkte toe bij de verwerking van dit enorme verlies.
MHC Epe, Heren A
Arnhem, 9 augustus 1962 - Epe, 6 december 2018
